Nationale Vriendinnendag

 Gisteren was het Nationale Vriendinnendag.. en nee ik heb niets speciaal gedaan om hun te laten weten dat ik blij met ze ben. Daar heb ik zo'n nationale dag niet voor nodig.

Tuurlijk mag je je vriendinnen in het zonnetje zetten en mag je laten weten hoe bijzonder ze zijn en wat ze voor je betekenen. Ik doe het gewoon op mijn eigen manier.

Want dat mijn vriendinnen speciaal zijn, dat staat als een paal boven water.  Ieder op hun eigen manier, met hun eigen verhaal. Voor mij zijn ze allemaal bijzonder en hebben ze een plekje in mijn hart.

Op social media zie je nog wel eens van die berichten voorbij komen zoals " je bent beste vriendinnen als deze 10 dingen met elkaar deelt".... wat een onzin is dat zeg...als ik maar 6 dingen van het lijstje deel, is ze dan geen echte vriendin ??? echt wel... mijn vriendschappen hangen echt niet af van een lijstje van zaken die ik met haar deel.  Ik hou niet zo van dat selectieve gedoe. Een vriendschap bestaat niet uit afvink lijstjes... 

Dus die lijstje heb ik niet nodig om te bepalen wie mijn vriendinnen zijn, dat weet ik zo wel. 

Zo heb je daar mijn vriendin die ik het langste ken: Nynke, wij groeiden op in dezelfde stad, in eerste instantie mochten we elkaar niet, we gingen met heel andere mensen om, totdat we de onze mannen tegenkwamen en we elkaar leerde kennen, bleek er toch een vriendschap te ontstaan. En nog steeds zijn we vriendinnen, helaas woont ze ver weg en zien we elkaar niet zo vaak als dat we zouden willen. Maar als we bijelkaar zijn voelt het gewoon alsof we elkaar gisteren nog hebben gezien.  

Daarnaast heb je mijn vriendin Maria, de meest vrijgevige meid die ik ken, ik beschouw haar als familie en andersom is dat gevoel er ook, dat weet ik zeker. Haar heb ik leren kennen via mijn oude werk, samen lol trappen wanneer we gingen overwerken, en zo ontstond er een band. En nog steeds is er die band, Maria heeft volgens mij een 6e zintuig, want als ik denk dat ik haar weer eens moet bellen, duurt het niet lang voordat zij aan de telefoon hangt. Hoe bijzonder is dat.  Door haar ben ik ook in contact gekomen met haar schoonzus, Petra, die we inmiddels ook al heel wat jaartjes kennen. Met haar zijn we ook al vaak op vakantie geweest en hebben we veel leuke herinneringen gemaakt. 

En dan niet te vergeten.... de meiden die ik heb leren kennen via de basisschool van mijn kinderen. Allereerst is daar Christie, haar heb ik leren kennen via de versiercommissie van school, zij zat net als ik in de organisatie hiervan,  samen hebben we veel werk verzet op school en ook zeker veel lol gehad daar.  Zij is daarnaast ook de stichter en verbindende factor met de andere meiden die ik hier heb leren kennen. Ze is echt een lieverd en staat altijd voor iedereen klaar en dat bewonder ik zeer.

Via haar heb ik Jacqueline leren kennen, een heerlijk mens, die spreekt en handelt met haar hart. Met haar op stap gaan is altijd een feestje. 

En dat hebben we nog Sabrina en Noraly, we hebben alledrie meiden van dezelfde leeftijd die bijelkaar in de klas hebben gezeten.  Naast het feit dat de onze meiden bijelkaar in de klas zaten, kenden ook zij, Christie en Jacqueline, waarmee ze bevriend zijn. En zo kwam het dat we samen een hecht clubje begonnen te worden en spraken we samen prive af. Vaak in groepsverband, samen met onze mannen en kids. En nog steeds plannen we dates met elkaar om gezellig bijelkaar te zijn,  soms zien we elkaar regelmatig en soms kan het weer even een tijdje duren voordat we elkaar weer zien.  Maar het blijft altijd weer een gezellig samenzijn met elkaar. 

Het leuke is inmiddels ook dat zowel Nynke als Maria ook weleens onderdeel zijn van onze dates, of dat er onderling ook nog wel eens wordt afgesproken. Want hoe leuk is dat, dat er door elkaar te leren kennen er weer nieuwe vriendschappen ontstaan.

En weet je, het maakt niet uit als je vriendinnen niet allemaal meer in de buurt wonen, wat ik soms uiteraard wel jammer vind, maar het gaat erom hoe je ermee omgaat. De meiden in mijn leven zijn te speciaal om los te laten, ze betekenen veel voor mij, ze geven mijn leven extra kleur. Allemaal halen ze iets speciaals bij mij naar boven en dat maakt het dat ik blij ben met al die meiden in mijn leven.

Naast mijn gezin en familie, zijn zij het belangrijkste in mijn leven !